Er zijn veel woorden om te bidden. Woorden zijn persoonlijk en hebben voor iedereen een andere lading. Het gebed dat ik in mijn vorige post publiceerde kan voor sommige mensen vanwege zijn specifieke woordgebruik onmiddellijk verworpen worden, terwijl anderen het perfect vinden en nog anderen het ontoereikend vinden. Woorden zijn krachtig in hun verdelend (vormgevend) potentieel.
Daarom is het belangrijk dat voor we iets verwerpen we niet over woorden vallen, maar steeds de intentie van de woorden bevragen. Dat waar de woorden naar verwijzen is wat telt. Als dit duidelijk is kan je je eigen gebed zoeken of schrijven dat perfect aansluit bij wat jij wenst uit te drukken. Je kan dan zelf zonder woorden bidden, want intentie behoeft geen woorden.
God is eeuwig en oneindig. Hij is voor ons niet zichtbaar of kenbaar. God heeft geen vorm want al wat vorm heeft is eindig. Toch staat hij aan het begin van alles, is hij de vormgevende factor van alles en staat hij aan het eind van alles. Hij omvat de bron, de stroom en de oceaan waar alles naar terug keert.
Deze blog heet op zoek naar God. De kernvraag is hoe wij als bewuste vorm in ervaring dichter bij God kunnen komen. Bidden is hier een reflectie van. Wat is het ideale gebed dat ons in alle eerlijkheid zo dicht mogelijk bij God kan brengen?
Om te begrijpen hoe we dichter bij God komen is het goed te weten wat ons van hem scheidt. Wij hebben namelijk in ervaring een deel dat God niet is. Wij ervaren begrenzing want wij hebben (gedeeltelijk) een vorm die eindig is. Ons lichaam, onze gedachten, onze dromen: allemaal zijn het vormen. En vormen begrenzen en scheiden. Ze individualiseren en conditioneren.
Om dichter aan te sluiten bij God, het vormloze, is het noodzakelijk dat wat ons scheidt van hem (onze vormen) te herkennen. Zo lang we een vorm hebben, dus zolang we leven zal er ook een scheiding aanwezig zijn. Door die scheiding ervaren we spanning en weerstand (= lijden) en zoeken we bewust of onbewust altijd naar verlossing. We zoeken in wezen naar God want God is de afwezigheid van vorm, weerstand en spanning. God is de ware verlossing. Elke andere verlossing die we zoeken is tijdelijk en maakt ons niet vrij maar afhankelijk.
Verlossing kan niet gevonden worden door meer vormen na te jagen in de hoop verlossing te vinden. Bekijk het gedrag van een verslaafd persoon of verslavingen in jezelf en dan wordt dit heel duidelijk. De consumptie stijgt, het effect daalt, de frustratie groeit. Een bodemloze put.
Het ideale gebed drukt een herkenning uit van het verlangen om dichter bij God te komen en de realisatie dat dit niet kan bereiken door meer voor jezelf te vragen. Je laat het controlerende van jezelf dan zoveel mogelijk los omdat je weet dat het je individualiseert, vormgeeft en dus van God scheidt. Je herkent dat alles wat jij doet in dit leven een zoeken naar God uitdrukt, naar een plek zonder spanning, weerstand en vorm. God is verlossend voor ons, want hij is het vormloze dat onze individualiteit oplost en ons lijden verzacht.
Bidden is een overgave aan het ongekende, almachtige, vormloze en oneindige dat God is. Overgave betekent dat de strijd voorbij is of de uitdrukking dat je de strijd (weerstand) in jezelf oprecht wenst te beëindigen, zo goed en kwaad als het kan. Je probeert niet langer aan de touwtjes te trekken en persoonlijk voordeel te halen voor je eigen vormen. Je stelt je open voor Gods wil en invloed in jouw leven. Je laat toe. Je loopt niet langer weg. Je neemt je kruis op.
Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier in.
Comments